قهر همسر: گشتي در دنياي تجربيات كاربران ني‌ني‌سايت (۲۳ مورد) و پاسخ به سوالات متداول

در روابط زناشويي، فراز و نشيب‌ها امري طبيعي است. گاهي اوقات، سكوت و دلخوري جايگزين گفتگو و همدلي مي‌شود. پديده‌اي كه در فرهنگ ما به "قهر" معروف است، يكي از اين چالش‌هاي رايج در روابط است. در اين پست وبلاگ، قصد داريم با نگاهي عميق به تجربيات ۲۳ كاربر در انجمن محبوب ني‌ني‌سايت، اين پديده را مورد بررسي قرار دهيم. از دلايل بروز قهر گرفته تا راه‌هاي مقابله و حتي مزايا و معايب احتمالي آن، همه را با هم خواهيم ديد. همچنين، به سوالات متداولي كه كاربران در اين زمينه مطرح كرده‌اند، پاسخ خواهيم داد.

چكيده تجربيات ۲۳ كاربر ني‌ني‌سايت در خصوص قهر همسر

پس از بررسي دقيق نظرات كاربران در انجمن ني‌ني‌سايت، مي‌توانيم تجربيات آن‌ها را در دسته‌هاي مختلفي طبقه‌بندي كنيم. اين تجربيات، طيف وسيعي از احساسات، استراتژي‌ها و نتايج را در بر مي‌گيرند.

دلايل بروز قهر در روابط بر اساس تجربيات كاربران

كاربران ني‌ني‌سايت دلايل متعددي را براي قهر همسران خود ذكر كرده‌اند. برخي از رايج‌ترين مواردي كه به آن‌ها اشاره شده، شامل احساس ناديده گرفته شدن، عدم توجه كافي، اختلاف نظر در مسائل مهم زندگي، احساس بي‌احترامي، و همچنين مسائل كوچك و پيش پا افتاده‌اي است كه گاهي اوقات به دليل انباشتگي، منجر به دلخوري و قهر مي‌شوند. براي مثال، يكي از كاربران نوشته است: "هميشه حس مي‌كنم حرفام شنيده نميشه. انگار دارم با ديوار حرف مي‌زنم. براي همين وقتي حوصله‌اش سر ميره، قهر مي‌كنه." ديگري گفته بود: "سر يه مسئله خيلي كوچيك، مثلاً دير اومدنش خونه، يهو يه روز كامل حرف نمي‌زنه و قهر مي‌كنه." اين نشان مي‌دهد كه قهر لزوماً هميشه ريشه در مسائل عميق ندارد و گاهي اوقات، يك واكنش هيجاني به ناراحتي‌هاي روزمره است.

يكي ديگر از دلايلي كه به طور مكرر توسط كاربران مطرح شده، احساس عدم درك شدن است. زماني كه يكي از طرفين احساس كند همسرش ديدگاه او را درك نمي‌كند يا به نظراتش اهميت نمي‌دهد، ممكن است با سكوت و قهر واكنش نشان دهد. اين موضوع به ويژه در مورد مسائل مرتبط با تربيت فرزند، مديريت مالي خانه، و حتي روابط با خانواده همسر، بيشتر ديده مي‌شود. كاربردي ديگر در اين زمينه مي‌نويسد: "هر بار كه در مورد تربيت بچه نظرمو ميگم، انگار حرفم تو هواست. بعدش هم كه دلش مي‌گيره و قهر مي‌كنه." اين نشان مي‌دهد كه احساس شنيده شدن و درك شدن، يكي از پايه‌هاي مهم در پيشگيري از قهر و حفظ آرامش در رابطه است.

در نهايت، بايد به موضوع "نيازهاي عاطفي برآورده نشده" نيز اشاره كرد. بسياري از كاربران بيان داشته‌اند كه قهر همسرشان، نشانه‌اي از كمبود توجه، محبت، و يا احساس نزديكي در رابطه بوده است. زماني كه يكي از طرفين احساس تنهايي عاطفي مي‌كند، ممكن است با قهر، سعي در جلب توجه طرف مقابل و بيان نيازهاي خود داشته باشد. يكي از كاربران با تلخي مي‌نويسد: "احساس مي‌كنم شوهرم هيچ وقت به من اونجوري كه بايد، توجه نمي‌كنه. وقتي قهر مي‌كنم، فقط مي‌خوام يه كم بهم توجه كنه، ولي بيشتر لج مي‌كنه." اين موضوع، پيچيدگي قهر را بيشتر نمايان مي‌كند؛ گاهي اوقات، قهر نه براي ايجاد فاصله، بلكه براي جلب توجه و بيان نياز است.

استراتژي‌هاي مقابله با قهر همسر از ديد كاربران

كاربران ني‌ني‌سايت، استراتژي‌هاي متنوعي را براي مواجهه با قهر همسران خود به كار گرفته‌اند. برخي رويكرد "صبوري و دادن فرصت" را ترجيح مي‌دهند، در حالي كه عده‌اي ديگر، روش "مذاكره مستقيم" را براي حل ريشه مشكل اتخاذ مي‌كنند. نكته قابل توجه اين است كه هيچ استراتژي واحدي براي همه زوج‌ها جوابگو نيست و بهترين رويكرد، بسته به شخصيت افراد و شدت اختلاف، متفاوت خواهد بود. يكي از كاربران تجربه خود را اينگونه بيان كرده است: "من معمولاً وقتي شوهرم قهر مي‌كنه، اولش بهش وقت مي‌دم. مي‌دونم كه بعد از يه مدتي خودش مياد حرف مي‌زنه. اگر نه، خودم پيشقدم مي‌شم."

در مقابل، برخي كاربران معتقدند كه سكوت و انتظار، مشكل را بدتر مي‌كند. اين دسته از افراد، رويكرد "گفتگوي فعال و حل مسئله" را دنبال مي‌كنند. آن‌ها سعي دارند با صحبت كردن، دليل اصلي قهر را بفهمند و به دنبال راه‌حلي مشترك باشند. يكي از كاربران با قاطعيت مي‌گويد: "من از قهر كردن بدم مياد. سعي مي‌كنم همون لحظه كه حرفمون شد، موضوع رو حل كنيم. اگر نه، مي‌دونم كه فرداش دوباره يه موضوع ديگه پيش مياد." اين نشان مي‌دهد كه برخي افراد، به دنبال "رويكرد پيشگيرانه" هستند تا از انباشت مشكلات جلوگيري كنند.

نكته ديگري كه در ميان تجربيات كاربران به چشم مي‌خورد، اهميت "درك متقابل" و "همدلي" در حل و فصل قهر است. بسياري از كاربران بيان داشته‌اند كه زماني كه همسرشان با درك احساسات آن‌ها و پذيرش بخشي از مسئوليت، به سمت آشتي حركت كرده، مشكل سريع‌تر حل شده است. "وقتي من عذرخواهي مي‌كنم، حتي اگه مقصر نباشم، شوهرم زودتر نرم ميشه و حرف مي‌زنه." اين جمله يكي از كاربران، نشان‌دهنده نقش "انعطاف‌پذيري" و "گذشت" در پايان دادن به چرخه قهر است. همچنين، برخي كاربران به "ايجاد فضاي آرامش‌بخش" براي گفتگو بعد از قهر اشاره كرده‌اند؛ مثلاً با آماده كردن يك نوشيدني گرم يا پيشنهاد قدم زدن، فضا را براي شروع دوباره گفتگو فراهم مي‌كنند.

پيامدهاي قهر در روابط از ديد كاربران

پيامدهاي قهر در روابط، از ديدگاه كاربران ني‌ني‌سايت، بسيار متنوع و گاهي متناقض است. برخي از كاربران به "مزاياي احتمالي" قهر اشاره كرده‌اند. اين مزايا معمولاً شامل "ايجاد فرصتي براي فكر كردن و آرام شدن"، "جلب توجه مجدد همسر"، و "بررسي ريشه مشكلات" است. يكي از كاربران نوشته است: "وقتي قهر مي‌كنم، شوهرم تازه متوجه ميشه كه اشتباهي كرده و بيشتر بهم توجه مي‌كنه." اين ديدگاه، قهر را به نوعي به عنوان يك "ابزار ارتباطي" تلقي مي‌كند كه در صورت استفاده صحيح، مي‌تواند مفيد باشد.

اما در سوي ديگر، اغلب كاربران به "چالش‌ها و پيامدهاي منفي" قهر اشاره كرده‌اند. اين پيامدها شامل "ايجاد فاصله عاطفي بيشتر"، "افزايش تنش و استرس در خانه"، "كاهش اعتماد بين زوجين"، و "احساس سرخوردگي و نااميدي" است. يكي از كاربران با دلخوري مي‌گويد: "هر بار كه قهر مي‌كنيم، انگار يه ذره از عشق و علاقه‌مون كم ميشه. ديگه اون صميميت قبلي رو نداريم." اين نشان مي‌دهد كه قهر، حتي اگر به ظاهر حل شود، مي‌تواند زخم‌هاي نامرئي بر پيكر رابطه باقي بگذارد.

در نهايت، بايد به "چرخه قهر" اشاره كرد. بسياري از كاربران بيان داشته‌اند كه قهر، مانند يك عادت بد، در روابطشان تكرار مي‌شود. اين چرخه، گاهي به دليل عدم حل ريشه‌اي مشكلات و يا استفاده از راه‌حل‌هاي موقت، ادامه مي‌يابد و مي‌تواند رابطه را به سمت فروپاشي سوق دهد. "ما هر هفته دعوا مي‌كنيم و قهر. انگار عادت كرديم. شوهرم مي‌گه اينجوريه زندگي ما." اين جمله، زنگ خطري جدي براي زوج‌هايي است كه در چرخه قهر گرفتار شده‌اند و نياز به مداخله و تغيير اساسي در روش ارتباطي خود دارند. اين موضوع، اهميت "آموزش مهارت‌هاي حل تعارض" را بيش از پيش نمايان مي‌سازد.

سوالات متداول درباره قهر همسر و پاسخ آن‌ها

در اين بخش، به برخي از پرتكرارترين سوالاتي كه كاربران ني‌ني‌سايت در مورد قهر همسر مطرح كرده‌اند، پاسخ خواهيم داد. اين سوالات، اغلب نگراني‌ها و ابهامات رايج در اين زمينه را منعكس مي‌كنند.

سوال ۱: چه زماني قهر همسر يك "چالش" و چه زماني يك "ابزار" محسوب مي‌شود؟

اين سوال، يكي از كليدي‌ترين نقاط بحث در مورد قهر است. زماني كه قهر، يك واكنش هيجاني ناگهاني و كوتاه مدت به يك ناراحتي مشخص است و پس از آن، زوجين با گفتگو و همدلي، به سمت حل مشكل پيش مي‌روند، مي‌توان آن را نوعي "چالش" تلقي كرد كه به مرور زمان با كسب تجربه، مديريت آن آسان‌تر مي‌شود. در اين حالت، قهر ممكن است فرصتي براي درك بهتر احساسات يكديگر و رسيدن به راه‌حل‌هاي بهتر فراهم كند. براي مثال، اگر پس از يك اختلاف نظر، يكي از زوجين براي مدتي سكوت كند تا آرام شود و سپس با صداقت احساسات خود را بيان كند و طرف مقابل نيز با صبر و حوصله گوش دهد، اين قهر مي‌تواند به نفع رابطه باشد.

اما زماني كه قهر تبديل به يك "رفتار تكرارشونده و استراتژيك" مي‌شود، يعني يكي از طرفين از آن به عنوان ابزاري براي كنترل، تنبيه، يا جلب توجه استفاده مي‌كند و اين سكوت و دلخوري براي مدت طولاني ادامه مي‌يابد و منجر به ايجاد فاصله عاطفي بيشتر مي‌شود، آنگاه قهر از يك چالش به يك "ابزار مخرب" تبديل مي‌شود. در اين حالت، قهر نه تنها مشكلي را حل نمي‌كند، بلكه زخم‌هاي عميق‌تري بر پيكر رابطه وارد مي‌كند و اعتماد بين زوجين را از بين مي‌برد. اگر يكي از زوجين به طور مداوم با قهر، طرف مقابل را مجبور به انجام خواسته‌هاي خود مي‌كند، يا با قهر، از مسئوليت‌پذيري شانه خالي مي‌كند، اين رفتار قطعا مضر است.

بنابراين، كليد تشخيص، "هدف پشت قهر" و "نتيجه آن" است. اگر قهر به درك متقابل، نزديكي بيشتر، و حل پايدار مشكلات منجر شود، ممكن است در شرايط خاص، فوايدي داشته باشد. اما اگر به انزوا، افزايش تنش، و تشديد اختلافات منجر شود، قطعاً يك مشكل بزرگ در رابطه محسوب مي‌شود. مشاهده تكرار قهر بدون حل ريشه‌اي، يا استفاده از قهر به عنوان "اسلحه" براي برنده شدن در بحث‌ها، نشانه‌هاي واضحي از تبديل شدن قهر به يك ابزار آسيب‌رسان هستند.

سوال ۲: چگونه مي‌توانيم از قهر همسر پيشگيري كنيم؟

پيشگيري از قهر، نيازمند تلاش مداوم و هوشمندانه هر دو طرف در رابطه است. اولين و مهم‌ترين گام، "ايجاد فرهنگ گفتگوي باز و صادقانه" است. اين بدان معناست كه زوجين بايد احساس امنيت كافي داشته باشند تا بتوانند احساسات، نيازها، و نگراني‌هاي خود را بدون ترس از قضاوت يا واكنش منفي، با يكديگر در ميان بگذارند. هرچه بيشتر بتوانيد به طور سازنده در مورد مشكلات صحبت كنيد، احتمال انباشت ناراحتي‌ها و منجر شدن آن‌ها به قهر، كمتر مي‌شود. اين شامل "گوش دادن فعال" نيز مي‌شود، يعني نه تنها شنيدن كلمات، بلكه تلاش براي درك احساسات و ديدگاه طرف مقابل.

دومين راهكار، "تقويت مهارت‌هاي حل تعارض" است. دعوا و اختلاف نظر در هر رابطه‌اي رخ مي‌دهد، اما مهم اين است كه چگونه با آن‌ها برخورد كنيم. يادگيري تكنيك‌هايي مانند "حرف زدن با تمركز بر احساسات خود" (استفاده از "من" به جاي "تو")، "پرهيز از توهين و تحقير"، و "يافتن راه‌حل‌هاي برد-برد" مي‌تواند به طور چشمگيري احتمال بروز قهر را كاهش دهد. اين مهارت‌ها را مي‌توان از طريق كتاب‌ها، كارگاه‌هاي آموزشي، يا مشاوران خانواده آموخت. مهم اين است كه در زمان آرامش، در مورد نحوه برخورد با اختلافات آينده، با هم صحبت كنيد.

در نهايت، "توجه به نيازهاي عاطفي يكديگر" و "ابراز محبت و قدرداني منظم" نيز در پيشگيري از قهر بسيار مؤثر است. زماني كه زوجين احساس مي‌كنند به اندازه كافي ديده شده، شنيده شده، و دوست داشته مي‌شوند، احتمال بروز دلخوري‌هاي كوچك كه ممكن است به قهر منجر شوند، كمتر مي‌شود. اين شامل "وقت گذاشتن براي يكديگر"، "حمايت عاطفي"، و "برقراري ارتباط فيزيكي و عاطفي صميمي" است. پر كردن "سطل عشق" طرف مقابل، باعث مي‌شود در زمان بروز مشكلات، رابطه محكم‌تري براي عبور از آن‌ها داشته باشيد.

سوال ۳: چگونه بايد با همسري كه قهر كرده، رفتار كرد؟

وقتي همسرتان قهر كرده است، اولين و مهم‌ترين واكنش، "حفظ آرامش" و "پرهيز از اقدامات هيجاني" است. در اين زمان، اگر شما نيز با عصبانيت يا پرخاشگري واكنش نشان دهيد، تنها وضعيت را بدتر خواهيد كرد. سعي كنيد با خودتان فكر كنيد كه چه اتفاقي افتاده است و چه عاملي باعث اين قهر شده است. آيا اين قهر، واكنشي به رفتار شماست، يا دلايل ديگري دارد؟ درك موقعيت، اولين قدم براي حل آن است.

پس از حفظ آرامش، مهمترين مرحله "برقراري ارتباط غيرتهاجمي" است. اين بدان معناست كه به جاي سرزنش يا اصرار بر صحبت كردن، سعي كنيد با لحني ملايم و دوستانه، ابراز تمايل به گفتگو كنيد. مثلاً مي‌توانيد بگوييد: "مي‌دونم ناراحتي. اگر دوست داري، مي‌تونيم الان در موردش صحبت كنيم." يا "اگر الان حالش رو نداري، اشكالي نداره. اما مي‌خوام بدوني كه من اينجا هستم تا باهات حرف بزنم." گاهي اوقات، پيشنهاد انجام فعاليتي كه هر دو از آن لذت مي‌بريد، مانند تماشاي فيلم يا رفتن به پارك، مي‌تواند فضا را براي برداشتن گام‌هاي اول به سمت آشتي فراهم كند. هدف، ايجاد فضايي امن براي ابراز احساسات است.

در برخي موارد، لازم است كه "صبوري" را پيشه كنيد و به طرف مقابل فرصت دهيد تا احساسات خود را پردازش كند. همه افراد به يك اندازه براي ابراز احساسات خود در لحظه آمادگي ندارند. در اين شرايط، به جاي فشار آوردن، مي‌توانيد با نشان دادن "حمايت غيرمستقيم" و "ايجاد شرايط مناسب"، آمادگي خود را براي گفتگو نشان دهيد. مثلاً مي‌توانيد در خانه فضايي آرام ايجاد كنيد، يا غذاي مورد علاقه‌اش را بپزيد. در نهايت، اگر قهر طولاني شد و به نظر مي‌رسد ريشه در مشكلات عميق‌تري دارد، "مشاوره با يك متخصص" مي‌تواند راهگشا باشد. در اين شرايط، مداخله يك فرد بي‌طرف مي‌تواند به شفاف‌سازي و حل مشكل كمك كند.

سوال ۴: آيا قهر همسر هميشه مضر است؟ مزاياي احتمالي قهر چيست؟

همانطور كه پيشتر اشاره شد، قهر به خودي خود هميشه مضر نيست، اما شيوه و هدف استفاده از آن، تعيين كننده اثرات آن است. در مواردي، قهر مي‌تواند به عنوان يك "زمان استراحت" براي هر دو طرف عمل كند. وقتي كه هيجانات در اوج است و گفتگو به بن‌بست مي‌خورد، سكوت كوتاه مدت مي‌تواند فرصتي براي آرام شدن، فكر كردن به موقعيت از زاويه‌اي ديگر، و جلوگيري از بروز حرف‌ها و كارهايي باشد كه بعداً باعث پشيماني مي‌شوند. اين "وقفه خودخواسته" مي‌تواند از تشديد تنش جلوگيري كند.

در برخي ديگر از شرايط، قهر مي‌تواند به عنوان يك "سيگنال هشدار دهنده" عمل كند. زماني كه يكي از زوجين احساس مي‌كند نيازها و احساساتش به طور مداوم ناديده گرفته مي‌شود، قهر او مي‌تواند نشانه‌اي از يك مشكل عميق‌تر در رابطه باشد كه نياز به توجه دارد. در اين حالت، قهر، اگرچه ناراحت‌كننده است، اما مي‌تواند همسر را وادار كند تا به نحوه رفتار خود با طرف مقابل و نيازهاي او بيشتر توجه كند. "وقتي قهر مي‌كنم، شوهرم مجبور ميشه به من توجه كنه و بفهمه كه چه مشكلي وجود داره." اين جمله، گوياي همين نكته است. در اين سناريو، قهر به جاي ايجاد فاصله، باعث "افزايش آگاهي" و "احتمال حل مشكل" مي‌شود.

همچنين، در مواردي كه يكي از طرفين "مهارت كافي براي ابراز احساسات منفي" را ندارد، قهر ممكن است تنها راهي باشد كه او براي بيان ناراحتي خود مي‌بيند. در اين حالت، اگر طرف مقابل بتواند اين قهر را به عنوان يك "تلاش براي برقراري ارتباط"، هرچند ناكام، تلقي كند و سعي در درك آن داشته باشد، مي‌تواند به تدريج به سمت ايجاد يك كانال ارتباطي سالم‌تر حركت كند. با اين حال، تاكيد مي‌شود كه اين "مزاياي احتمالي" نبايد توجيهي براي استفاده مداوم و نادرست از قهر باشد. اولويت هميشه بايد "ارتباط سازنده و حل ريشه‌اي مشكلات" باشد.

ما ابزارهايي ساخته ايم كه از هوش مصنوعي ميشه اتوماتيك كسب درآمد كرد:

✅ (يك شيوه كاملا اتوماتيك، پايدار و روبه‌رشد و قبلا تجربه شده براي كسب درآمد با استفاده از هوش مصنوعي)

سوال ۵: چه زماني بايد به فكر مشاوره زوجين براي حل مشكل قهر باشيم؟

زماني كه قهر در رابطه شما به يك "الگوي تكراري و مخرب" تبديل شده است، يعني به طور مداوم اتفاق مي‌افتد و هيچ‌گاه به طور ريشه‌اي حل نمي‌شود، اولين نشانه نياز به مشاوره است. اگر پس از هر بار قهر، احساس مي‌كنيد رابطه شما ضعيف‌تر شده، تنش‌ها افزايش يافته، و صميميت كاهش يافته است، اين يك زنگ خطر جدي است. اين نشان مي‌دهد كه شما و همسرتان در حل تعارضات خود به بن‌بست رسيده‌ايد و نياز به كمك يك متخصص داريد.

همچنين، اگر قهرها "طولاني مدت" شده‌اند و ارتباط شما به طور كامل قطع شده است، يا يكي از طرفين احساس مي‌كند "ناديده گرفته شده" و "ارزشش كم شمرده مي‌شود"، اين نيز دليل محكمي براي مراجعه به مشاور است. زماني كه سكوت و دلخوري، به جايي مي‌رسد كه ديگر هيچ تلاشي براي بهبود اوضاع صورت نمي‌گيرد و احساس "نااميدي" و "يأس" بر رابطه حاكم مي‌شود، مشاوره زوجين مي‌تواند آخرين اميد براي نجات رابطه باشد. مشاور مي‌تواند با ايجاد فضايي امن و بي‌طرف، به شما كمك كند تا ريشه اصلي مشكلات را شناسايي كرده و مهارت‌هاي ارتباطي لازم براي غلبه بر اين چالش را بياموزيد.

نكته مهم ديگر، زماني است كه يكي از طرفين از "قهر به عنوان ابزاري براي تنبيه يا كنترل" استفاده مي‌كند. اگر احساس مي‌كنيد همسرتان با قهر، شما را مجبور به انجام كاري مي‌كند يا به نوعي شما را "تحت فشار رواني" قرار مي‌دهد، اين يك نشانه قوي از نياز به مداخله حرفه‌اي است. مشاور مي‌تواند به شما كمك كند تا اين الگوهاي ناسالم را شناسايي كرده و راه‌هاي سالمي براي بيان نيازها و حل اختلافات پيدا كنيد. در نهايت، اگر احساس مي‌كنيد بدون كمك بيروني قادر به مديريت قهر و پيامدهاي آن نيستيد، هرچه زودتر اقدام به مراجعه به مشاور كنيد، احتمال موفقيت بيشتر خواهد بود.

نتيجه‌گيري: به سوي روابطي سالم‌تر

قهر همسر، پديده‌اي پيچيده با ابعاد مختلف است. همانطور كه در تجربيات كاربران ني‌ني‌سايت ديديم، قهر مي‌تواند گاهي اوقات نتيجه ناراحتي‌هاي كوچك و يا واكنشي هيجاني باشد، و گاهي نيز ريشه در مشكلات عميق‌تر و نيازهاي برآورده نشده عاطفي دارد. درك دلايل بروز قهر، كليد اصلي براي مواجهه با آن است.

در مواجهه با قهر، رويكردهاي متفاوتي وجود دارد؛ از صبر و دادن فرصت گرفته تا مذاكره مستقيم و حل ريشه‌اي مشكل. مهم است كه هر زوج، رويكردي را انتخاب كند كه با شخصيت و شرايط آن‌ها سازگار باشد. در عين حال، بايد به چالش‌ها و پيامدهاي منفي قهر نيز توجه داشت، چرا كه قهر مداوم و بدون حل، مي‌تواند به رابطه آسيب جدي وارد كند.

پيشگيري از قهر، از طريق ايجاد فرهنگ گفتگوي باز، تقويت مهارت‌هاي حل تعارض، و توجه به نيازهاي عاطفي يكديگر، مسيري است كه هر زوجي مي‌تواند در پيش بگيرد. و در نهايت، زماني كه قهر به يك الگوي مخرب تبديل مي‌شود، نبايد از كمك گرفتن از متخصصان و مشاوران خانواده غافل شد. هدف نهايي، دستيابي به رابطه‌اي است كه در آن، صداقت، احترام، و درك متقابل، جايگزين سكوت و دلخوري شود.